ლუი პასტერი

ლუი პასტერი  (1822-1895) - ფრანგი მიკრობიოლოგი და ქიმიკოსი, რომელიც ცნობილია ვაქცინაციის პრინციპების, მიკრობული ფერმენტაციისა და პასტერიზაციის აღმოჩენებით.  მისმა ქიმიურმა მიგნებებმა მოახდინა გარღვევა დაავადებების მიზეზებისა და პრევენციის მეთოდების დადგენაში და საფუძველი ჩაუყარა ჰიგიენის პრინციპებს, საზოგადოებრივ ჯანდაცვასა და თანამედროვე მედიცინის დიდ ნაწილს.  მისი შემუშავებული ცოფისა და ჯილეხის ვაქცინების დამსახურებით მილიონობით ადამიანი გადაურჩა სიკვდილს.  პასტერი მიჩნეულია თანამედროვე ბაქტერიოლოგიისა და მიკრობიოლოგიის ფუძემდებლად. 

მე-19 საუკუნეში ევროპაში გავრცელდა აბრეშუმხვევიას (Bombyx mori) დაავადება პებრინა, რომელმაც აბრეშუმის წარმოება უდიდესი საფრთხის წინაშე დააყენა. ლუი პასტერმა შეიმუშავა დაავადების პრევენციის მეთოდი, რომელიც ცნობილია უჯრედული (ცელულარული) სელექციის ან პასტერის მეთოდის სახელით. ყოველი ცალკეული პეპელა პატარა, ჰაერგამტარ კონტეინერში თავსდებოდა, რომელსაც უჯრედს უწოდებდნენ და შიგნით სხვებისგან განცალკავებით დებდა კვერცხებს. შემდეგ პეპელა გადიოდა ორმაგ მიკროსკოპულ შემოწმებას: თუ შემოწმების შემდეგ მას პებრინას მიმართ იმუნიტეტი აღმოაჩნდებოდა, მაშინ მისი კვერცხებიც ჯანსაღად მიიჩნეოდა და აღინიშნებოდა ბეჭდით „პებრინის გარეშე“. 1870 წელს გორიციაში ჩატარდა მეაბრეშუმეობის პირველი საერთაშორისო კონგრესი, რომლის შემდეგაც დაიწყო გრენის დახარისხება პასტერის სისტემით.  სწორედ ამ კონგრესის შედეგად დაარსდა მეაბრეშუმეობის ექსპერიმენტული სადგურები, რომელთაგან ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო  გორიციის, პადუის, ტოკიოსა და კავკასიის. კავკასიის მეაბრეშუმეობის სადგურის ერთ-ერთ უმთავრეს საქმიანობას წარმოადგენდა გრენის კონტროლი პასტერის მეთოდით და ჯანსაღი კვერცხის გავრცელება ადგილობრივ ფერმერებში, რამაც, ფაქტობრივად, გადაარჩინა ქართული მეაბრეშუმეობა და შემოგვინახა აბრეშუმის ჭიის უძვირფასესი მონოვოლტინური კავკასიური ჯიშები.